BELKİ
Yazıyorum bu şiiri ama
Sana belki okuyabilirim belki okuyamam
Çok sevsem bile seni sana bunu
Belki söyleyebilirim belki söyleyemem
Bilirsin bakarım derin derin
Gülümserim mavi ve sessiz
Aşk mantık dinlemez derler ama
Bunu belki düşünebilirim belki düşünemem
Sessiz yaşarım şiiri de sevgiyi de
Ne izlenim duygularım ne de dışavurum
Çizerim gönlümdeki haykırışları ama
Ne çığlık bu nede son akşam yemeği
Aşkın resmini çizebilirmisin dediler
Belki çizebilirim belki çizemem
RASİM SOYLU
RÜYA
Erdim sırrına bir gece
Evrenin Masivanın arşın
Öptüm Meryem’i rüyamda
Baktım İsa gökte değil
Bütün evren küçüldü
Bir çekirdek kalbimde
Ne güzellere kanarım artık
Ne de alışılmamış putlara
Ben bundan sonra kimi sevebilirim
Kimseler sevmesin zaten beni de artık
Uyandım ne gökteyim ne arşta
Hani Meryem nerede İsa
Miraç içimde ben neredeyim
RASİM SOYLU
Rüya2
Tuttuğum bütün kurbağaları öptüm
Yinede hiçbirisi prens olmadı
Dün gece sarhoş oldum
Mavi periye küfür etmişim
Sabah kalktım tahta bir kuklayım
Şansa bak sırat köprüsünden geçtim
Cennette karşıma yine karım çıktı
Rasim Soylu
Alte Pinocetech’te*
Benim sevdanın yasak elması
Ve benim lanetlisi bakirelerin
Tütsülenmiş bir yontu bedenim
Ve renkleri evrenin ruhum
Çıldırmış olmalı Musa
Ve yarılan kalbim firavun
Rasim SOYLU
* Alte Pinocetech: Almanya Münich’te Rönesans ve Barok dönemi eserlerinin yer aldığı müze.
SİTEM
Siz uyurken kıpkızıl bir şafak boyadım sabah erkenden
Uyandınız belki ama hiç fark etmediniz
Hızlı hızlı giyerken ayakkabılarınızı gözünüz saatinizdeydi
Şarıl şarıl bir yaz yağmuru yağarken gün ortasında
Koskocaman bir gökkuşağı boyadım gökyüzüne hem de iki tane
Küçük çocuklardan başka hiçbiriniz bakmadı başını çeviripte
Meşguldünüz borsada, vitrinde, alışverişte, manikürde
Her gece yıldızlarla donanmış bir sergi açarım tavanınıza
Bakmak aklınıza gelmez depremli bir gece uyanmasanız
Çizdim sizin resminizi siz daha doğmadan
Beş yaşındaki ve elli beş yaşındaki halinizi imgesel diye
O kadar da aynada oyalanırsınız ama hiç bakmazsınız resminize
Rasim SOYLU
Çocuk Gazeli
Dinleyin Çocuklarım Size Anlatacağım Çok Yaman Çocuktu O
Öyküsü Bütün Kitaplarda Geçen Çok Kahraman Çocuktu O
Yetim Çocukları Sevmiş Çünkü O Da Dünyaya Gelmişti Yetim
Ama Yine De Gözleri Pırıl Pırıl Aydınlık Bakan Çocuktu O
Hep İyilik , Güzellik, Ve Güven Verici Olmuştu Çevresine
Onu Sevmeyen Hiç Yok Herkesin Sevgilisi Çocuktu O
Hep Takdire Şayandı Çok Küçükken Başladı Güzel İşler Yapmaya
Herkes Ondan Memnundu Herkesin Güvendiği En Emin Çocuktu O
Hiç Saygısız Olmadı Çok İyi Bir Terbiye Almıştı Büyüklerinden
Efendiliği İle Bütün İnsanlığın Efendisi Olmuş Örnek Çocuktu O
Hiç Okula Gitmedi Çünkü Yoktu Bir Okul Çölleşmiş Memleketinde
Koyunlarla Arkadaş Çıplak Dağlarda Gezen Fakir Çocuktu O
Onun Öğretmeniydi Güneş, Ay Ve Kayalar Arardı Hep Gerçeği
Çatlamış Dudaklarıyla Bir Avuç Suya Hasret Çocuktu O
Bir Anne Şefkatiyle Korurdu Onu Rahmet Dolu Bulutlar
Yoksul Çevresinde Girdiği Her Yere Bereket Yağan Çocuktu O
Ümitle Bekliyordu Karanlık Gecelerde Yakaran Gelecek Onu
Bütün Eski Kitapların Müjdelediği Yarınların Umudu Çocuktu O
O Beklenen Kahraman Tanırdı Herkes Onu Parıldayan Gözlerden
Oda Hissetmiş Gibi Bunu Ciddi Adam Tavırlı Büyümüş Çocuktu O
Toprak, Ateş, Hava Ve Suyun Umutlu Bekleyişi Onda Ermiş Murada
Cahil Bir Devrin Zulmünü Sona Erdiren Aydınlık Çocuktu O
Çağırırdı Onu Tanıyan Tanımayan Herkes Ahmet, Mehmet, Mustafa
Tarihe Şeref Veren Büyük Ordulara Örnek Mehmetçik Çocuktu O
Asırlar Geçse Bile Hala Umutlu Gözler İle Okuruz Destanını
Biliyoruz Taşlaşmış Kalbimizi Canladıracak Mutlu Çocuktu O
Belirsiz,Ürkütücü, Karanlık Yarınların Tek Işığı, Güneşi, Tesellisi
Ne Olur Bize De Bak İnsanlığın Kurtuluşu Şefaat Çocuktu O
Rasim Soylu
