SANATIN DOĞUŞU
Sanat tarihçileri, felsefeciler ve estetik bilimi ile uğraşanlar sanatın doğuşu ile ilgili bazı teoriler ortaya atmışlardır.

İnsanoğlunun dünyaya ayak basması ile birlikte sanatın da ortaya çıktığı düşünülür. İlk insanların ilkel olduklarını ileri sürenler, estetik kaygı ve sanat gibi yüksek ruh ve duygu haleti gerektiren kavramları taşıdıklarını kabul etmezler.

Ancak ilk insanlardan ve eski çağlardan günümüze aktarılan mağara resimleri ve arkeolojik eserler, onların da aslında zeki ve duygusal insanlar olduklarını göstermektedir.

Sanatın doğuşu için oyun, iş, taklit, din ve büyü gibi bazı teoriler ortaya koyulmuştur.

Oyun teorisi ilk insanların yeme, içme ve barınak gibi temel ihtiyaçlarını karşıladıktan sonra can sıkıntısı geçirmek ve fazla enerjilerini terk etmek için sanata yöneldiklerini iddia etmektedir.

İş teorisi insanların ihtiyaçlarını karşılamak için uğraştıkları zorunlu işlerinden (Barınak-mimari, çömlek-seramik vd.) sanatın ortaya çıktığı düşünülür.

Taklit teorisinde ilk insanların çevrelerinde gördükleri güzel renk, biçim, ses ve hareketleri taklit ederek resim, heykel, müzik ve dans gibi sanatların ortaya çıktığı iddia edilir.

Din ve büyü teorisinde ilk insanların tabiatla mücadelelerinde doğa üstü güçlerden yardım ummaları, ümit ve korku, din ve büyü gibi kavramların sanatın doğuşunda önemli faktörler olduğu ileri sürülür.

Sanatın doğuşu ile ilgili teorilerin ortak bir tarafı da vardır. Fonksiyonellik. Yani işe yarar, faydalı bir iş yapılması.

Ancak sanatı sanat yapan yapılan işin şekli ve fonksiyonu değil, estetik tavırla yapılmış olmasıdır.

Yani sanat yapılan işten değil, onu yapan sanatçının estetik haz ve kaygısından, ruhundaki incelik ve güzellikten doğmaktadır. Doğa güzelliği ise sanatçıya ilham vermektedir.

Oyun, iş, taklit, din ve büyü gibi sebepler olsa olsa sanatın doğuşu için birer vasıta olmuşlardır.