RASIM SOYLU SANAT
 
  ANA SAYFA
  SANAT AKIMLARI
  => RONESANS
  => BAROK SANATI
  => MANIYERIZM
  => ROMANTIZM
  => EMPRESYONIZM
  SANAT YAZILARI
  SAKARYA BiLSEM
  SANAT EGiTiMi
  FOTOGRAF
  SiiR
  MUZE
  RESiM CALISMALARI
  GALERi
  iletisim
  desen
  ASAR-I BEDiiYYEDE ESTETiK
  GUZEL SANATLARA HAZIRLIK
  ASAR-I BEDiiYYEDE ESTETiK TEZ
  mona lisa güzelliği
MANIYERIZM

 

MANİYERİZM
HAZIRLAYAN:RASİM SOYLU

  
El greco: The Spoliation, 1577

          
16 yy. Sanat akımıdır. Geç dönem Rönesans akımıda  denilebilir. Raphael ve  Michalencelo  gibi  büyük ustaların tarzlarını devam ettiren ressamlara tarzcı anlamında maniyerist denmiştir. Maniyerist ressamlar daha çok  kilise  mimarisinin  süslenmesi  veya  resimlenmesi amacı güden  ikonografik İncil ve Tevrat kıssalarının tasvirlerinden oluşan resimler yapmışlardır. Yüksek Rönesans ustalarının geç tarihli yapıtlarında başka bir akımın
detayları dikkat çeker. Bu akımın etkileri yoğun olarak 16. Yüzyılın ilk yarısında görülür. Mannierism, Yüksek Rönesans'ın içinden doğan bir akımdır.

         Mannierism denilen sanat akımı oluşum itibarı ile her ne kadar dar bir çerçeveye sığdırılıyorsa da geniş bir kültür yelpazesinin ürünüdür. 1520-1590 arasındaki süreç olarak kabul edilir. Bu akımın adlandırılması ve kabulü Sanat Tarihi dünyasında tartışma konusu olmuştur. Anglosakson ve Alman sanat tarihçiler bu akımın belirgin ve var olduğunu kabul etmişlerdir. Mannierism'i en çok ve en iyi biçimde tanıtan olay, 1956'da açılan Avrupa'da Maniyerizm'in zaferi adlı sergidir. Michelangelo'nun son sanat dönemleriyle başlayan Maniyerizm, El Greco'nun ölümüyle sona erer. Maniyerizm sözcüğü, İtalyanca maniera (tarz) dan türetilmiştir. Bu kelimeyi ilk kez De Vita'sında Vasari kullanmıştır. Kendisi de Maniyerist üslupta çalışmış bir ressamdır. Vasari, bu dönem sanatçılarının Yüksek Rönesans sanatçılarına öykündüklerini düşünüyor. Ama bu öykünme, bambaşka bir çizgiyi ve tarzı da beraberinde getirmiştir. Oranlarda Rönesans dengesi tamamen yitirilmiş, resim, şaşırtıcı etkiler ve görünümlerle dikkat çekici hale getirilmiştir.

Sanatçıları  bu akıma yönelten olaylar:

1)Ustaların yüksek Rönesans sanatçılarına öykünmesi

2) Bu dönemdeki tarihsel olaylar

a) 1527'de Roma 'nın İspanyollarca kuşatılması

b) Almanya ve Kuzey Avrupa'da Reform hareketleri, İtalya 'da yoğun düşün çalkantıları.

c) Yoğun icatlar

d) Katolik inançlarının tekrar güçlendirilmeye çalışılması ve reform hareketlerine engel

olunmak istenmesi.

          Her ne kadar Rönesans'a öykünme de görülse anti-klasik(Rönesans'ı reddeden) bir akımdır ve tüm Avrupa'ya yayılmıştır. Daha çok saray çevresindeki sanatçıların uyguladığı  üsluptur.

           Fransız okulu çok uzun bir süre Maniyerizm'i bir akım olarak kabul etmemiştir.                                                            H.Wölfflin, Rönesans'tan direkt olarak Barok'a geçer ve dolayısıyla Maniyerizm'i  reddeder. A. Chastel The Crisis of The Renessience adlı eserinde (1950) bu dönemi bir kriz dönemi olarak adlandırır. Ancak Chastel 1958'de yayınladığı (Friedelander Mannerism in İtalian Painting) adlı kitabında Maniyerizm'i kabul eder.

          Maniyerizm , Rönesans'ın hümanizma anlayışından ayrılmamıştır. Resimde odak noktası yine insan figürüdür. Resimde en önemli unsurun insan figürü oluşu Rönesans geleneğinin devamıdır. Buna karşılık renk ve ışık gibi araçlarla, duygusal, şaşırtıcı, anlamı belirsiz ikonografyalı karışık kompozisyonlar, perspektifin önemini yitirmesi gibi Rönesans'a karşıt biçimler de Maniyerist resmin vazgeçilmez unsurlarıdır.    Barok dönemine kadar devam eden maniyerizm bir geçiş dönemi olarakta ifade edilmektedir.

          Maniyerist ressamlarda  figürlerde  görülen  deformasyonun  bilinçli  bir  yenilik arayışı olduğu söylenebilir.  Michelangelo, Leonardo Da Vinci,  Raphael  ve Tiziano  gibi  üstadların  resim sanatında  mükemmelliğin doruğuna  çıktıkları  düşüncesi maniyerist ressamları yeni ve farklı figür denemelerine itmiştir. Maniyerizm akımında  resim  dışında heykel  mimari  ve  fresk  gibi  çeşitli  alanlarda  örnekler  verilmiştir.  Mimaride  İtalyan  Fredico  Zuccaro   ve Andrea Palladio maniiyerist örneklerdir. 1520 yıllarında Rönesansın;  Leonardo Da Vinci, Michelangelo, Raffaello ve Tiziano gibi sanatçılarının resim sanatında ulaşılabilecek en mükemmel seviyeye çıktıkları düşüncesi onları takip eden genç sanatçılarda ya onların tarzlarını taklit etmeye veya yeni arayışlara itti. Resimde ustaların klasik üslubu kilise duvarlarında kutsal resimlerin değişmez tarzı şeklinde yansıtılıyordu.

         Mimaride Federico Zuccaro’nun(1543-1609) yüz biçimindeki penceresi yeni arayışların bir örneği. Yine mimar Andrea Palldio’nun (1518-1580)Vizcaya’ da yaptığı Villa Rotonda bir konak olmaktan ziyada Roma tapınaklarını andıran görüntüsü ile Klasik tarzı takip etmek mi yoksa bir yenilik arayışımı olduğu sorusunu akla getiriyor.

           Floransalı  heykeltraş ve kuyumcu Benvenuto Cellini (1500-1571) Fransa kralı için yaptığı tuzluk heykel grubunda çok ince işçilik ve yeni bir şeyler yapma eğilimi maniyerizmin tipik özelliklerindendir. Parmigiannino’nun (1503-1540) maniyerizm döneminin en ünlü örneği olan Uzun boyunlu Madonna tablosu dönemin bütün özelliklerini taşır. Resimde görülen desen deformasyonu ve Meryem’in boynunun bir kuğu gibi uzatılmış olması sanatçının Meryem'i daha zarif gösterme isteği olarak da görülebilir. Resmin bir tarafına yığılan melek figürleri ve diğer tarafta perspektif etkisi abartılmış ve küçücük görünen Peygamber figürü klasik denge anlayışının dışına çıktığını gösteriyor. Yeni ve farklı bir şeyler modern arayışların çekirdeği olarak düşünülebilir.

              İtalyanların Giambologna dedikleri Flaman heykelci Giovanni Bologna (1529-1608) yaptığı Mercurius (Hermes) heykeli cansız maddenin ağırlığını ortadan kaldırarak havada uçuş duygusu yaratan yapısı ile şaşırtıcı bir eser oldu.

             Yine bu dönemin en büyük ustalarından biri Venedik'te yaşayan Tintoretto adıyla bilinen Jacopo Robusti'dir.  (1518-1594) O da Tiziano’nun Venediklilere göstermiş olduğu biçimde ve renkte sade güzellikten bıkmış ve resimlerini göze hoş gelmekten öte Kutsal kitapların öykülerini daha heyecan verici bir tarzda izleyicilere tasvir ettiği olayların heyecanını ve yoğun konusunu hissettirecek şekilde anlatmaya çalıştı. ’Aziz Markos’un cesedinin bulunuşu’ ve Aziz Giorgio’nun ejderle savaşı resimleri önemli eserleridir.

              Maniyerist dönemin en ünlü ressamı şüphesiz El Greco’dur. Bu Yunan asıllı ,Girit doğumlu ressamın gerçek adı Domenikos Theotokopoulos dur.(1541-1614) İspanya’ya yerleşen sanatçı döneminde yaptığı resimleri ile sürrealizmi andıran uzamış figürleri ve doğa dışı renkleri,  kutsal öyküleri heyecanlı tasvirleri modern gibi görülebilir. Döneminde çok sayıda sipariş alan ve pek çok yardımcı çalıştıran El Greco değeri günümüzde daha iyi anlaşılmış bir sanatçıdır.        

 Bu dönem sanatçıları şöyle sıralanabilir.   

Giovanni Girolomo Savoldo 1480-1548 İtalyan ressam

Li Perdenone 1484-1539 İtalyan ressam.

Sebastiano Del Piombo 1485-1547 İtalyan Ressam

Domenico Beccafumi 1486-1551 İtalyan ressam

Jacopo Sansovino 1486-1570 İtalyan heykeltraş.

Correggio 1489-1534 İtalyan ressam

 

Baccio Bandinelli 1493-1560 İtalyan heykeltraş

Pontormo 1494-1556 İtalyan ressam

Rosso Fiorentino 1495-1540 İtalyan ressam

Diego de Sileo 1495-1563 İspanyol heykeltraş ve mimar

Giulio Romano 1488-1546 İtalyan ressam

Polidoro da Carravaggio 1500-1543 İtalyan ressam

Benvenito Cellini 1500-1571 İtalyan heykeltraş,kuyumcu

Niccolo Tribolo 1500-1550 İtalyan heykeltraş

Perino del Vaga 1501-1547 İtalyan ressam

Agnolo Bronzino 1503-1572 İtalyan ressam

Parmigiannino 1503-1540 İtalyan ressam

Francesco Pirimaticcio 1504-1570 İtalyan ressam ve heykeltraş

Juan de Juni 1507-1577 Fransız/İspanyol ressam

Andrea Palladio 1508-1580 İtalyan mimar

Danese Cattaneo 1509-1573 İtalyan heykelci

Daniele da Volterra 1509-1566 İtalyan ressam,heykeltraş

François Clouet 1510-1572 Fransız ressam

Jean Goujon 1510-1565 Fransız heykeltraş

Francesco Salviati 1510-1563 İtalyan ressam

Bartolommeo Ammanati 1511-1592 İtalyan ressam

Giorgio Vasari 1511-1574 İtalyan yazar ve ressam

Niccolo dell Abbate 1512-1571 İtalyan ressam

Tintoretto 1518-1594  İtalyan ressam

AntoineCaron 1520-1598 Fransız ressam

Luis de Morales 1520-1586 İspanyol ressam

Giovanni Battista Moroni 1520-1578 İtalyan ressam

Alessandro Vittoria 1525-1608 İtalyan heykeltraş

Luca Cambiaso 1527-1585 İtalyan ressam

Paolo Veronese 1528-1588 İtalyan ressam

Giambologna 1529-1608 Fransız/İtalyan ressam

Taddeo Zuccaro1529-1608 İtalyan ressam

Giuseppe Arcimboldo 1530-1593 İtalyan ressam

Germain Pilon 1530-1590 Fransız heykelci

Sofonisba Anguissolo 1532-1625 İtalyan ressam

Alessandro Allori 1535-1607 İtalyan ressam

Federico Borocci 1535-1612 İtalyan ressam

Lucia Barocci 1535-1612 İtalyan ressam

Hubert Gerhard 1540-1620 Alman heykeltraş

El Greco 1541-1614 Yunan/İspanyol ressam

Federico Zuccaro1542-1609 İtalyan ressam

Bartholomeus Spranger 1546-1611 Flaman ressam

Palma Giovane 1548-1628 İtalyan ressam

Hans von Aachen 1552-1615 Alman ressam

Leandro Bassano 1557-1622 İtalyan ressam

Adrıaen  De Vires 1560-1626 Alman heykelci

Pietro Bernini 1562-1629 İtalyan Heykelci

Giuseppe Cesari 1568-1640 İtalyan ressam

Stefano Maderno 1576-1636 İtalyan ressam

Filippo Parodi 1630-1702 İtalyan heykeltraş

Camillo Rusconi 1658-1728 İtalyan heykeltraş.

 

Kaynaklar:

-Gombrich. E. H. Sanatın Öyküsü,Çev. Erol Er duran ve Ömer Er duran,Remzi Kitabevi,1999,Honkong.s:361-385.

-Meydan Larousse Ansiklopedisi ,c:13,s:119.

-Tansuğ,Sezer,Resim Sanatının Tarihi,Remzi kitabevi,1992,İstanbul,s:178,260.

-www.Encarta anciklopedia.com

 

-www.artgaleria.com

 

-www.catmarindex.com

 

RASİM SOYLU  
  1969 yılında Sakarya Adapazarında doğdu. İlköğretimini Sakarya 21 Haziran İ.Ö.Okulunda tamamladı. Orta okulu Kırklareli Lüleburgaz Kepirtepe Öğretmen lisesinde okudu. 1983-1985 arasında TCDD Pratik Sanat okulunu okuyarak 1985-1989 yılları arasında Tüvasaş'ta çalıştı. Bu arada Sakarya Ali Dilmen Lisesinde açılan Akşam Lisesinde Lise diploması aldı. 1989 yılında Ankara Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi Endüstriyel Sanatlar Fakültesini kazanarak Ankaraya gitti. 1991 yılında Gazi Eğitim Fakültesi Resim Öğretmenliği bölümüne geçti. TCDD Ankara Gar ve Behiçbey tesislerinde 1989-1999 arasında çalıştı. 1998 yılında Karaman Başyayla İ.Ö.Okuluna Resim Öğretmeni olarak atandı. 1999 yılında Sakarya'ya tayin oldu. Sakarya Ali Dilmen Lisesinde 1999-2007 yılları arasında resim öğretmeni olarak görev yaptı. Sakarya Yeni çizgi ve Picasso resim atölyelerini kurdu ve elliden fazla öğrenciyi güzel sanatlar fakültelerine hazırladı. 2002-2004 yılları arasında Sakarya Üniversitesinde Resim alanında yüksek lisans yaptı. Halen Sakarya Bilim ve Sanat Merkezinde Görsel Sanatlar Öğretmeni olarak Çalışmaktadır. Asar-ı Bediiyyede Estetik adlı tezi kitap olarak yayınlanmıştır. zafer, Adı Yok, Irmak ve Değirmen dergilerinde sanat ve estetik üzerine makaleler yazdı. Yurt içi ve yurtdışında pekçok kişisel ve karma resim sergisi açtı. Fotoğraf sanatı ilede yakından ilgilenmektedir. Fotoğraf alanında bir Türkiye birinciliği, bir üçüncülük ve iki mansiyon ödülü kazanmıştır.  
Bugün Toplam 1 ziyaretçi
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol